Bijzondere, grote en gevaarlijke dieren Pientere Peuters

pientere peuters bijzondere dieren

De grootste, gevaarlijkste en meest bijzondere dieren.

Vandaag zijn de grootste, gevaarlijkste en meest bijzondere dieren aan de beurt en was ik niet voorbereid op Alexander zijn mededeling; ‘dit is de laatste keer en dan zie je me nooit meer terug’. Om zulke woorden kun je gelijk verdrietig worden zo’n laatste keer voor de zomervakantie. Gelukkig vertelde mama dat we elkaar toch nog weer zien na de zomervakantie. Stan was vandaag voor de laatste keer en na de zomervakantie gaat hij naar groep 1.

Een beetje gekke morgen die heel feestelijk begon met een prachtig boek voor juf, allemaal WAAROM vragen. Deze kunnen we nog heel goed gebruiken in het nieuwe seizoen. Waarom is de lucht blauw en waarom is de blauwe vinvis het grootste dier van de wereld?

We bekeken verschillende boeken met grote, kleine, gevaarlijke en vreemd uitziende dieren. Welk dier is voor jou bijzonder. ‘Mijn hond’, zegt Jade al schuivend op een kussentje door de zaal. ‘En een knuffel’, vertelt ze wanneer ze weer is terug geschoven. Al bladerend door een boek wijst Louise naar een olifant, ‘dat is mijn lievelingsdier’. Bijna tegelijkertijd roept Alexander opgetogen uit, ‘mijn lievelingsdier is een olifant’. Samen kijken ze in het boek of ze nog meer olifanten tegen komen.

We doen een spel met een dobbelsteen. Het is een grote met een insteek vakje waar ik beweegkaartjes tussen heb geschoven. We gooien om de beurt, met een olifanteslurf een bal weg slaan. Het is al best lastig om je arm op de juiste manier tot een slurf om te toveren, laat staan er dan ook nog eens een bal mee weg te slaan. Alexander blijft op afstand staan toekijken en ik zie aan hem dat hij wil maar niet zeker is van zijn zaak. ‘Eerst je neus vastpakken en dan je andere arm door de ene arm steken en dan ben je zo ineens een olifant geworden’. Hij geeft de bal een flinke slag en er verschijnt een euforische lach op zijn gezicht. ‘Zag je dat juf Yvonne, ik gaf de bal een hele harde klap’. Ook Stan worstelde even met ‘zijn slurf’, maar gaf de bal ook een goede klap. Daar liepen 4 wel heel bijzondere olifantjes door de zaal een potje olifantenbal te spelen. De volgende gooi met de dobbelsteen leverde een gekwaak en gespring van kikkers op, en daarna slopen er gevaarlijke jaguars in het rond. De kinderen genoten van het bewegen en bedenken welke dieren bij de bewegingen hoorden.

We gaan van het dobbelstenenspel naar de hoepels. Er wordt gehoepeld, gesprongen door over en onder de hoepels door. De hoepels worden door Louise en Alexander eerst in een driehoek en later in een vierkant gelegd. Daarna stapelen ze samen op elkaar. Dan vindt Stan een liniaal en vragen de kinderen zich af wat je daarmee kunt. ‘Meten’, vertelt Alexander dan heel rustig vanaf zijn stoel. Of ze alle cijfers kennen was nu mooi te onderzoeken. Ja, het opnoemen uit het hoofd gaat wel tot 20, 30 of nog verder voor een enkeling maar de cijfers ook herkennen was wat lastiger. Grappig om te zien dat de cijfers ontleed worden. ‘Ik zien een 1 en een 3’, zegt Louise. ‘En dat is 20’, zegt Jade. ‘En welk getal is dat dan vraagt Alexander?’ Hij wijst naar de 23, noemt beide getallen los en kijkt mij vragend aan. ‘Drieëntwintig’, zeg ik.  Ook Stan kijkt nog geïnteresseerd naar de getallen, hij wijst naar de 30 en vraagt welk getal dat is. We gaan samen tellen van 21 naar 30 met de vinger steeds wijzend naar het getal. De getallen zelf opzeggen lukt prima maar cijfers herkennen is best nog heel lastig.

Dan wordt de aandacht getrokken door Jade die ondertussen haar traktatie uit de keuken mocht halen. Ze heeft een grote koekdoos met prachtig versierde koekraketten mee gebracht. Ze zagen er niet alleen lekker uit maar ze smaakten ook heerlijk.

Als laatste maakten we met verf en een wc-rolletje vuurwerk op papier. Schortjes aan, verf op de bordjes en ‘stempelen’ maar met de flapjes van de wc-rol. Rood, blauw, geel en dan weer rood en geel en blauw. Ze kregen de smaak al vlug te pakken en stempelden alle kleuren over elkaar heen. De kleuren werden netjes aan elkaar gevraagd en ‘zo wisselen we steeds van kleur’, zegt Jade. En wat dit vuurwerk met de bijzondere dieren heeft te maken? Nou helemaal niets, behalve dan dat vuurwerk zelf misschien ook bijzonder is of dat het op bijzondere momenten wordt gebruikt. En verder dachten de kinderen dat dieren helemaal niet van vuurwerk zullen houden maar dit vuurwerk voor iedereen leuk zou zijn. Zogezegd een knallende afsluiting van dit seizoen!! Fijne vakantie allemaal.

namen zijn fictief.