Zeedieren
We bekeken de gekste en meest interessante zeedieren van de zee. De blobvis die er met zijn merkwaardige lijf als een uitgezakte plumpudding uitziet. De ontzagwekkende sidderaal die in staat is om met 1 elektrastoot 40 tot 50 auto’s te laten starten. We bewonderden de mooie koraalduivel die al zijn sierlijke vinnen laat wapperen in het water maar pas op want hij heeft een gevaarlijke angel waar hij mee kan steken. En met ontzag keken we naar de reuzenmanta die als een vogel door de lucht vliegt maar dan in het water. Julian vertelde vol ontzag over de zeedieren die hij had gezien toen hij nog in een warm land woonde.
De kinderen kenden aardig wat van de verschillende vreemdsoortige zeedieren. Er ontstond hilariteit toen ze er 1 mochten uitbeelden zonder woorden te gebruiken. Ze moesten ook uitbeelden wat voor bijzonders dit dier kon. Soms was het direct duidelijk en soms hadden de kinderen een kleine hint nodig.
Soms loopt het ook niet helemaal goed met de samenwerking. Dan duwt iemand je opzij, of denk je dat iemand je een klap geeft en ja wie begon er nu eigenlijk. Tijn en Titus hadden even een aanvaring met elkaar en dan is het voor juf heel lastig om te achterhalen wie er begon en waarom. Maar misschien is dat ook helemaal niet de essentie van het verhaal. Heeft er iemand soms gewoon even behoefte aan een fysieke uitdaging maar is het daarbij wel fijn dat je de ander eerst even vraagt. De jongens konden allebei heel goed voor hun eigen belangen opkomen, vonden het best lastig om in de emotie naar me te luisteren maar slaagden daar allebei heel goed in. Ik kon ze zien en ze ieder hun verhaal laten vertellen zonder tussenkomst van de ander. Bevestigde hen in hun verhaal en liet weten dat dit voor allebei een waarheid is. Prijs ze dat ze naar elkaar hebben kunnen luisteren en spreek met ze af dat ze elkaar nu even met rust laten. Wanneer 1 van twee even wil stoeien dan vraag je dat aan diegene zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.
Mooi om te zien dat de jongens, tijdens het maken van hun onderwaterhuis, elkaar hielpen met ideeen en het aanreiken van materiaal. Thomas liep enthousiast van de materiaal doos naar de tafel om van alles uit te proberen. Demi en Elsa werkten naast elkaar goed door om hun woning op tijd af te krijgen met alle onderdelen die gevraagd werden. De meisjes verzuchtten beiden dat dat wel een hele klus was. ‘Ik kan niet alles onthouden hoor’, opperde Elsa. ‘Als ik het ene heb gedaan dan ben ik het andere alweer vergeten’, vulde Demi haar aan.
En daar stond ook al de hele tijd een emmer met water in de zaal. Oja, we wilden nog graag weten hoe het komt dat de haai, die toch best heel erg zwaar is, in staat is zo snel door het water te zwemmen. Zijn geraamte bestaat uit kraakbeen i.p.v. uit botten, door zijn vinnen maar ook door zijn lever… Deze beslaat maar liefst 1 derde deel van zijn lichaamsgewicht en bestaat voornamelijk uit een olieachtige stof. Maar wat heeft dat nu met de snelheid van de haai te maken? Dat ontdekten we m.b.v. de emmer en gevulde ballonnen. Er gebeurde nl. iets met de helft van de ballonnen toen ze het water ingleden!
We bouwen de laatste weken bewust tijd in om het gemaakte werk na te bespreken. Vandaag kwam vooral in de tweede groep naar voren hoe je van idee naar uitwerking gaat. Maar, dat tijdens het in elkaar zetten je dingen tegenkomt waar je van tevoren geen rekening mee had gehouden. Dat je dus tijdens het construeren ook kunt veranderen of soms zelfs opnieuw kunt beginnen. Ilse en Petra bouwden samen aan een onderwaterwoning waarbij ze een hok voor de sidderaal hadden gebouwd zodat ze via hem de woning van elektra konden voorzien. Ook Vivian en Eva waren op dat idee gekomen. We vroegen ons wel af of de sidderaal in gevangenschap zou kunnen leven en of hij dan ook nog elektriciteit zou afgeven. Bas had ook een constructie bedacht waarbij het ‘dak’ van de woning losgekoppeld kon worden van het onderste gedeelte zodat je veilig zou zijn als daar bijvoorbeeld een lek in zou komen. En hij had ook heel goed gedacht om slangen voor zuurstof en elektra in zijn woning aan te leggen.
We wensen jullie allen hele fijne Kerstdagen en een prachtig nieuw begin van 2018.
Namen zijn fictief.