Fossielen en vulkanen
Er werd deze bijeenkomst hard gewerkt door de kinderen. Vol overgave stortten zij zich in de vulkanen en fossielen. Gesprekjes kwamen ook op dinosauriërs, meteorieten, en het ontstaan van eilanden. Julian vertelde dat Nieuw-Zeeland is ontstaan door vulkanen die zijn uitgebarsten. Of beide eilanden zo in hun geheel zijn ontstaan hebben we niet opgezocht maar dat daar ook vulkanen zijn weten we inmiddels wel. We ontdekten ook dat fossielen door de werking van vulkanen weer boven komen en wij ze kunnen vinden. Er hing bij beide bijeenkomsten een fijne, ongedwongen sfeer die de kinderen allemaal zichtbaar goed deed.
We begonnen met fossielen, wat zijn dat en hoe komt het dat ze fossiel zijn geworden. De kinderen filosofeerden en bekeken samen de meegebrachte fossielen. Sommigen hadden haaientanden mee, versteende schelpen of een ‘arm’ van een uitgestorven octopus. Maar er was ook een fossiel van een afdruk van een schelp. ‘Is dat dan ook een fossiel juf, of alleen maar een afdruk van een oude schelp’, vroeg Demi zich af. Daarna mochten de kinderen hun eigen fossiel maken. Uiteraard niet echt zoals Elsa opperde. Nee we gaan het proberen na te doen. We drukten een voorwerp, bijvoorbeeld een schelp, speelgoeddino of steen in de klei, haalde deze er weer uit en goten in de ontstane holte vloeibare gips. Er ontstond enige verwarring over wat nu het fossiele gedeelte zou worden. Bas en Elsa dachten even dat zij de kleiafdruk mee zouden nemen. We bekeken de verschillende fossielen nog eens goed en kwamen zo tot de conclusie dat we een versteende fossiel zouden maken. Het voorwerp dat zij nu in de klei drukten bleef daar, bij een echt fossiel, miljoenen jaren liggen en versteende zodoende bedolven onder stof, klei en slib. Wij haalden het er echter meteen uit en goten het vol met gips. Dit hardde langzaamaan uit en aan het eind van de bijeenkomst konden de kinderen de klei er voorzichtig afpellen en zodoende hun fossiel bloot leggen. Dit was een spannend moment want fossielen kunnen heel kwetsbaar zijn wisten Petra en Ilse beiden te vertellen. En echte fossiele breken ook weleens en daar kunnen de onderzoekers dan best weleens voor op hun kop krijgen meende Ilse.
In de eerste groep kwam Fay weer enthousiast meedoen, zij had een kennisquiz mee die tijdens de pauze ook even gespeeld werd. Na de pauze, terwijl de fossielen lagen te drogen, werd de klei door Thomas stevig bewerkt. Hij liet vandaag letterlijk en figuurlijk meer van zich horen. Demi en Alicia hadden elkaar gemist en zochten elkaar bij de samenwerking op. Ze vulden elkaar mooi aan bij het bekleden van het flesje die de vulkaankrater voorstelde. Elsa wil graag dingen vertellen en gaat vaak sneller dan de rest. Haar tand ‘viel’ er tijdens de pauze uit en ze vertelt aan tafel dat ze heel blij is dat ze nog eens 5 keer bij knappe koppies mag komen. Julian en zij vulden elkaar aan tijdens het creëren van de vulkaan. Julian gaat in een rustiger tempo, overdenkt, bespreekt en bouwt dan gestaag verder.
Ondanks dat Tijn later instroomde viel hij gelukkig meteen met zijn neus in het gips. Hij kon gelijk de handen uit de mouwen steken wat hem goed afging. Toen iedereen klaar was met het boetseren van hun vulkaan konden we deze 1 voor 1 laten ‘uitbarsten’. Eerst een paar druppels zeep in de krater, wat bakpoeder erbij en wanneer iedereen vol aandacht was lieten we 1 voor 1 de vulkanen uitbarsten. Een flinke scheut azijn erin en soms nog voordat de trechter kon worden weggehaald schuimde de vulkaan door de trechter omhoog. De kinderen joelden van plezier dat alle vulkanen het zo goed deden. Sommige bleven maar door stromen zoals echte vulkanen ook kunnen doen. Maar dit is natuurlijk niet echt’, vertelde Vivian na de uitbarsting. Nee, we proberen het na te spelen om zo te kunnen zien wat er gebeurt. Bij een echte vulkaan spuit er gloeiendheet gesmolten gesteente naar buiten. Hier ontstaat er tussen het bakpoeder en het azijn een chemische reactie waardoor er koolzuurgas ontstaat en dat wil naar boven.
Bas en Sjakie hadden beiden een mooi kistje met fossielen, schelpen en stenen meegenomen. De jongens werkten samen met het maken van de vulkaan. Terwijl Sjakie stukjes klei aanreikte plakte Bas de vulkaan nauwkeurig vol met klei. Sjakie vond het spannend en leuk tegelijk om de uitbarsting te laten ontstaan en sprong af en toe op van zijn stoel. Bas is helder, oplettend, observeert en keek goed naar de schelpen welk een mooi reliëf zou achterlaten in de klei bij het fossiel maken.
Nienke en Eva vonden elkaar bij het maken van de vulkaan nadat ze elkaar tijdens het maken van de fossielen ook hadden bijgestaan. Aan tafel werd erover en weer gevraagd wie er nieuw was en of al vaker bij knappe koppies was geweest. Petra en Ilse waren allebei nieuw. ‘Nou, ik ben niet echt nieuw hoor’, opperde Ilse. Vivian verduidelijkte, ‘ja, ik snap dat je niet echt nieuw, nieuw bent maar je bent hier wel nieuw, voor de eerste keer’. Ilse en Petra knikten en werkten samen verder aan hun vulkaan. Terwijl Mirjam Vivian hielp met het maken van de vulkaan vroeg zij mij wanneer we ze zouden gaan laten uitbarsten. En ook bij deze tweede groep barstten de vulkanen schuimend uit en liepen een aantal nog lange tijd na. Vlak voor tijd konden de kinderen hun eigen gemaakte fossielen langzaam ‘uitgraven’ uit de klei en vol trots mee naar huis nemen.
namen zijn fictief.