Zelfbeeld Knappe Koppies

Thomas vond het best moeilijk en aan de andere kinderen te zien hadden ook zij moeite met het begrip zelfbeeld alhoewel er wel rake dingen werden gezegd. ‘Dat is zoals je bent’, ‘wie ik zie in de spiegel’, ‘wat ik leuk vind’ of ‘wat ik goed kan’. Dingen die je over jezelf vindt en denkt werd er geopperd. Terwijl Emma lekker languit op de mat lag en genoot van het moment zei Demi, ‘ik houd ook van chillen, net als Emma’, en ze rekte zich ook uit op de mat. Hiermee beschreef Demi meteen een stukje zelfbeeld maar ook een stukje van het beeld dat ze van Emma heeft.

De kinderen moesten even flink nadenken over de vraag, “Bestaat er op de wereld iemand precies zoals jij?” Bijna allemaal geloofden ze niet dat er iemand precies zoals zij zou kunnen bestaan. Je hebt altijd wel een andere neus of ander kleur haar. We vroegen de kinderen of ze wel eens hadden gemerkt dat als ze iemand zagen gapen je bijna als vanzelf gaat mee-gapen. Of dat je lekker mee gaat lachen als er mensen om je heen zijn die ook lachen. ‘Samen lachen is ook leuker’, zei Cato. Ja dat konden we allemaal wel beamen alhoewel het soms ook leuk is als je een binnenpretje hebt. Over lachen gesproken, plots kwamen er allerlei verhalen bij de kinderen naar boven over kinderen die voor de lol hun blote billen lieten zien! Zou dat ook een zelfbeeld zijn?

Aan de hand van een oefening mochten ze de positieve eigenschappen van elkaar op een papiertje schrijven. Je gaf je eigen briefje door nadat je er eerst iets positiefs over jezelf op had geschreven, je vouwde het dubbel en gaf ‘m door. Zo kon iedereen iets over jou opschrijven. Ook dit was soms best even lastig maar met wat hulp van juf Bianca en mij kwamen er toch heel wat mooie dingen op het papier. Bij het lezen moesten we soms wat helpen maar de kinderen konden zich wel vinden in wat ze over elkaar hadden geschreven. En sommige kinderen hadden een paar keer eenzelfde eigenschap op hun briefje staan. En wat zou die persoon nog meer goed kunnen of durven laten zien?

Ook bij de 8-9 jarigen groep was het nog best lastig om een duidelijk zelfbeeld te verwoorden. Dat is niet alleen je spiegelbeeld. En ja het klopt dat jijzelf nog weer een ander beeld van jezelf hebt in de spiegel, dan een ander die jou rechtstreeks aankijkt. Toen er werd geopperd dat je ook een innerlijk zelfbeeld kunt hebben bedacht Ruben dat hij z’n telefoon wel in kon slikken om een selfie te maken. Dat zou toch een mooi idee zijn, alles positieve eigenschappenvan binnenuit te kunnen bekijken. Maar ook weer lastig, dan kan iedereen echt alles zien. ‘Ja dan kun je net zo goed in je blootje lopen’, riep Nathan. En daar kreeg ik een déjà vu gevoel van de vorige groep! Blootje, blote billen, zelfbeeld, ‘De naakte waarheid’, riep Ruben uit volle borst toen ze later met hun collage aan de slag gingen.

Ze mochten hun zelfbeeld creëren aan de hand van plaatjes uit tijdschriften en wat ze er zelf nog bij wilden tekenen of schrijven. Hierbij geholpen door de positieve eigenschappen die ze van de anderen hadden ontvangen op hun briefje. De kinderen waren intens met elkaar bezig, droegen ideeën en plaatjes bij elkaar aan en Nathan en Ruben ontdekten gaandeweg dat ze hetzelfde idee hadden opgevat om verschillende lijven met verschillende hoofden te combineren! Heel grappig om te zien hoe de jongens de verschillende onderdelen bij elkaar zochten. Daarbij werden ze soms geholpen door de anderen waarbij ze dan gezamenlijk gebogen stonden over een tijdschrift om het lijf of het hoofd goed te keuren. Het was een uitdagende, intense en interessante bijeenkomst waarbij de kinderen veel interactie met elkaar hadden. Tijdens de pauze werd er ook even goed met elkaar gestoeid en bij het maken van hun collage kwamen de meesten weer wat tot rust en kon de aandacht op de opdracht gericht worden.

Bij beide groepen was het mooi om te zien dat door het gewoon maar beginnen met uitzoeken, knippen en plakken, wat voor sommige kinderen nog best wel eens lastig is, er steeds meer ideeën naar boven kwamen drijven en ze zich uiteindelijk maar met moeite van hun zelfbeeld konden losscheuren.

Namen van de kinderen zijn fictief.