Grondsteen van vrije school Parcival

Onze oudste zoon zit in de instapklas van de Vrijeschool Parcival in Amstelveen. Momenteel bouwen ze een nieuwe school en de traditie binnen de Vrijescholen is dat er dan een zgn. grondsteen wordt gelegd.

Dinsdagmiddag komt onze oudste zoon thuis en hij vertelt direct; ‘meester Bart heeft gevraagd, ik grondsteen leggen’. Hij kijkt me met een quasi trotse houding aan en ik feliciteer hem met zo’n plechtige rol.

Donderdagmiddag loop ik samen met hem, zijn broertje en zusje naar de bouwplaats maar aldaar aangekomen verdwijnt hij tussen de mensen zoals hij vaker doet. Dan zie ik hem aan de rand van het plastic schuin voor me op de grond zitten tussen de kinderen. Hij blijft rustig zitten en kijkt aandachtig naar Bart, de euritmie uitvoering en luistert naar de grondsteenspreuk. Wanneer Bart hem naar voren roept en hij daar bij de grondsteen tussen de anderen vertegenwoordigers staat krijg ik een brok in mijn keel. Ik had niet kunnen vermoeden dat, toen hij 11 jaar geleden bij ons in de armen werd gelegd, zo zichzelf en zo vol vertrouwen een zo plechtig moment zou kunnen vervullen. Maar dat deed hij wel en hij was zich zeer bewust van zijn taak en was daar met toewijding mee bezig. Daar, waar de grondsteen de grond in ging, biggelden tranen over m’n wangen. Ik realiseerde me dat hij vaak zoveel meer kan dan ik kan vermoeden. Ik weet ook dat het vertrouwen dat in hem gesteld wordt daarbij van cruciaal belang is.